گویی ورزش کشور کنار تمام چالشهای ورزش قهرمانی در موضوع توسعه عمرانی به جایی از توانایی رسیده است که میتواند میزبان مسابقات بزرگی چون المپیک باشد.
رئیس ورزش که علاقه بسیاری به ارائه آمارهای ساختوساز در حوزه ورزش دارد در جدیدترین آمار، حوزه عمرانی ورزش را اینگونه بیان میکند: «در چهار سال گذشته برای توسعه فضاهای ورزشی سرمایهگذاری ویژهای صورت گرفته است، به طوری که در یک برنامهریزی شش ساله تصمیم گرفتیم سرانه فضای ورزشی را به دو و نیم برابر برسانیم.
احداث ٧ هزار و 005 مجموعه ورزشی را در دستور کار داریم که سه هزار و 005 مجموعه ورزشی را به اتمام رسانده و سه هزار مجموعه نیز در دست ساخت داریم، هزار مجموعه ورزشی دیگر نیز در حال طراحی و برنامهریزی است. رقمی حدود دو میلیارد دلار در سال برای توسعه و ساخت فضاهای ورزشی هزینه میشود، یک تا یکونیم میلیارد دلار نیز هزینه جاری ورزش است که نسبت به ٥/٣ سال گذشته پنج تا شش برابر افزایش یافته است.»
رئیس سازمان تربیتبدنی با اشاره به میزبانی ایران برای بازیهای کشورهای اسلامی در
گفت و گو با سایت سازمان تاکید کرد: «سال آینده 75 کشور از سراسر جهان میهمان ایران خواهند بود و برای این کار اعتبارات زیادی در نظر گرفته و ساختمانهای زیادی احداث شده است.
ما آمادهایم میزبان 01 هزار ورزشکار باشیم.» علیآبادی با بیان این مطلب که امروز ظرفیت فضای ورزشی کشور در حدی است که یک استان ما میتواند به تنهایی میزبان بازیهای کشورهای آسیایی و اسلامی باشد، خاطرنشان ساخت: « ایران با توجه به امکانات ورزشی ساخته شده و در حال ساخت در سه سال آینده میتواند میزبان بازیهای بزرگ بینالمللی و از جمله المپیک باشد.»رئیس سازمان تربیتبدنی همچنین با اشاره به میزبانی دومین دوره بازیهای کشورهای اسلامی در مهر و آبان سال 88 افزود: «با توجه به برنامههای در نظر گرفته شده و اختصاص اعتبارات لازم برای فراهم آوردن زیرساختهای این مسابقات مهم تا چهار ماه آینده تمامی امکانات به بهره برداری رسیده و ایران میزبانی سربلند برای این مسابقات خواهد بود.»
انتقاد هاشمی طبا از وعده علی آبادی
آیا ورزش کشور میتواند با توجه به حجم ساخت و سازهای صورتگرفته در حوزه ورزش، میزبانی مسابقاتی از جمله المپیک را به خوبی عهدهدار باشد؟ این مسئلهای است که هاشمیطبا رئیس سابق سازمان ورزش در مورد آن میگوید: «اگر بپذیریم که میتوانیم میزبان المپیک باشیم نیاز به یک برنامه هشت ساله داریم ضمن اینکه کمیته بینالمللی المپیک به ساختمانهایی ورزشی که ما داریم نگاه نمیکند، بلکه ملاک IOC استادیومها و ورزشگاههایی است که به تازگی و با استانداردهای بینالمللی ساخته شده باشد. ما شاید بتوانیم یک مسابقه جهانی بزرگ در حد جام جهانی کشتی برگزار کنیم اما امکانات ما برای برگزاری مسابقات آسیایی و المپیک کافی نیست. حرف زدن ملاک نیست. اینکه میگویند ما میتوانیم میزبان باشیم تا اینکه میزبانی را به ما بدهند زمین تا آسمان فرق است. به هر حال تنها ورزشگاه نیست بلکه مسائلی چون ورود بانوان به ورزشگاهها هم ملاک است.»
در این میانهاشمیطبا کنایهای هم به تعداد پروژههای اعلام شده از سوی سازمان ورزش میزند: «متاسفانه حرفهایی زده میشود که خیلی درست نیست. مثلا من خواندهام در جایی گفتند در دو سال 20 تا سد ساختیم و از این حرفها. مثلا فضای سرانهورزشی که علیآبادی گفته با ساختوسازهایش به حدود 40 میلیونمتر رسانده است. این حرفها روشن نیستند. اینکه منظورشان از فضای ورزشی سرانه چه بوده را که نمیگویند؟ اینکه چه تعریفی برایش دارند. فضای سرپوشیده را میگویند یا فضاهای آزاد یا زمینهای خاکی یا وقتی میگویند فضای ورزشی خود فضا مهم است.
دقت کنید در استادیوم فوتبال کجایش فضای ورزشی حساب میشود. فقط زمین چمنش دیگر. معمولا این اعداد، اعداد غیردقیقی است و بیشتر به آرزوها شبیه است تا ارقام دقیق که برای فریب افکارعمومی ارائه میشود.»فائقی، معاون ورزشی سابق سازمان ورزش نیز با بیان این نکته که 4 تیم ما در جام قهرمانان آسیا با مشکلات از لحاظ قبول نشدن ورزشگاهها مواجه هستند، گفت: «به نظر من اول باید مشکل 4 تیم فوتبال در مسابقات آسیایی را حل کرد تا برگزاری مسابقات المپیک یا جهانی و وقتی ما از لحاظ سختافزاری تنها در یک رشته خاص ورزشی با مشکلاتی روبهرو هستیم، دیگر مطرح کردن اینگونه مباحث درست نیست.»